Ooit was de Marikenloop mijn eerste hardloopevent, ik liep deze samen met mijn moeder. Daarna volgden er meer prestatieloopjes en vaak samen met mams, nooit echt voor een snelle tijd of pr’s, meer voor de sfeer, ervaring en natuurlijk medailles.
Ik ben altijd blijven hardlopen, al nam ik soms een pauze van een paar maanden. Maar wat is het daarna moeilijk om weer op te starten. Ik zocht dus een manier om door te blijven lopen.
Dit werden de prestatieloopjes, elke maand minimaal 1tje. Dit zorgde ervoor dat ik bleef lopen. Ik ben nu ook meer prestatiegericht en ga elke keer voor een PR. Tijdens een loopevent race ik dus tegen mijzelf. Inmiddels was het ook gelukt, na heeeeeeel lang zeuren en pushen mijn zusje Nathalie aan het lopen te krijgen. En we lopen tegenwoordig dan ook geregeld samen.